Jest to trawiasta niecka zaprojektowana w obniżeniu terenu lub specjalnie wyprofilowana trawiasta nawierzchnia, która w czasie opadu deszczu magazynuje wodę deszczową, która następnie przesiąka w głębsze warstwy ziemi. Ważne by pamiętać, aby dno basenu było płaskie, a podłoże na tyle przepuszczalne, aby woda w niecce utrzymywała się w niej dłużej niż 24 – 48 godzin.
Zakładanie basenów retencyjnych na terenach miejskich niesie za sobą wiele korzyści:
Korzyści środowiskowe: retencja wody deszczowej, oczyszczanie wody deszczowej, zmniejszenie spływu wody do kanalizacji, redukcja miejskiej wyspy ciepła (obniżanie temperatury powietrza), oczyszczanie powietrza.
Korzyści społeczne: nowe przestrzenie pod rekreacje, korzystne działanie na zdrowie psychiczne i fizyczne lokalnych społeczności.
Korzyści ekonomiczne: obniżenie kosztów związanych z odprowadzaniem wody deszczowej do kanalizacji deszczowej.
Rozwiązanie dla profesjonalistów i lokalnych społeczności.
Lokalizacja: Niecki retencyjne najlepiej lokalizować na rozległych trawnikach znajdujących się w przestrzeniach parkowych, osiedlowych. Rozwiązań nie stosujemy na obszarach przemysłowych, w pobliżu placów budowy, na zboczach powyżej 20% nachylenia. Idealnie aby wynosiło ono do 5%.
Przed wykonaniem obiektu należy przeprowadzić badania związane ze stabilnością gruntu konstrukcji oraz zbadać na ile przepuszczalne jest istniejące na terenie inwestycji podłoże. Określamy także wysokość wód gruntowych.
Bezpośrednio pod niecką filtracyjną powinien znajdować się drenaż, co ma za zadanie ułatwić infiltrację wody deszczowej w głębsze warstwy gleby, jak również utrzymać warunki tlenowe dla bakterii rozkładających zanieczyszczenia (Przykładowe zestawienie warstw filtrujących 30 cm/h – żwiru o frakcji 7 mm, na to warstwa piasku z ziemią w proporcji 1:4 – 20 -30cm/h). Lustro wody powinno obniżać się w tępie do 64 mm na godzinę.
Powierzchnia zbiornika retencyjnego powinna być przeznaczona na nie więcej niż 2 ha zlewni. Na przyjęcie opadów deszczu na poziomie opadów 25 letnich. Głębokość nie większa niż 90 – 120 cm.
Na możliwość pojawienia się deszczy o większej intensywności zaleca się zbudowanie specjalnego systemu odwadniającego, tzw. awaryjne odwadnianie oraz przepływ awaryjny. Aby zapewnić drożność systemu i ochronić go przed zapychaniem się na drenażu powinno umieścić się geowłókninę.
Całość powinna być porośnięta dobrej jakości roślinnością. Trawa musi być tu regularnie przycinana.
Ważne:
– woda z kanalizacji deszczowej nie powinna być kierowana do basenów w okresach suchych, ponieważ może być w niej duże stężenie zanieczyszczeń.
– baseny te nie powinny być zakładane przy obiektach, których funkcjonowanie wiąże się z produkcją dużych zanieczyszczeń.
Przykład: Södertälje
Niecka infiltracyjna została zbudowana na terenie osiedla mieszkaniowego, na którym w przeszłości wystąpiły problemy z odbiorem wody deszczowej, co powodowało lokalne podtopienia. Postanowiono więc stworzyć przestrzeń, gdzie woda będzie mogła infiltrować do ziemi i opóźnić moment jej odprowadzenia do kanalizacji deszczowej. Wykorzystano do tego naturalną rzeźbę terenu oraz istniejące w niej obniżenia. Poprzez wykopanie części ziemi powiększono pojemność, gdzie woda deszczowa może być magazynowana. Zainstalowano również specjalny system kanalizacyjny, którym woda deszczowa dostarczana jest z pobliskich terenów i dostarczana do trawiastych niecek. Z nich woda infiltruje do ziemi lub w czasie nawalnych deszczy odprowadzana jest do właściwej kanalizacji deszczowej (głównym zadaniem jest więc jej spowolnienie zanim dostanie się do właściwej kanalizacji burzowej). Na co dzień przestrzeń ta pełni rolę rekreacyjną.
Przykład Kopenhaga
Projekt ma charakter rewitalizacji obszaru Inner Nørrebro. Jej celem jest adaptacja miasta do zmian klimatycznych, wykreowanie nowych ekosystemów, jak również stworzenie nowych przestrzeni do integracji lokalnej społeczności. W projekcie tym system stawów i niecek retencyjnych (w czasie okresów suchych pełniący rolę boiska piłkarskiego) założono w niewielkim parku. Elementy te mają chronić przestrzeń w czasie nawalnych deszczy czy też opadów gradu, przed jej zalaniem. W parku będzie możliwe magazynowanie 18 000 metrów sześciennych wody. Nadmiar wody w czasie wyjątkowo nawalnych deszczy będzie transportowany do pobliskiego jeziora, będzie ona już oczyszczona z zanieczyszczeń przez ukształtowaną specjalnie zieleń.
https://www.dezeen.com/2016/07/12/hans-tavsens-park-korsgade-sla-copenhagen-denmark-flooding-urban-planning/
https://iwa-network.org/greater-copenhagen-water-utility-hofor-as/
Przykład Nowy York
Tereny pokolejowe przekształcone w park z odbudowanym siedliskiem nadrzecznym. Istotnym elementem projektu jest ochrona przeciwpowodziowa nadbrzeża. Odbudowano istniejące dawniej obszary bagienne oraz stworzono miejsce rekreacyjno – kulturalne, z którego mogą korzystać wszyscy mieszkańcy miasta. Trawnik oraz założone w wokół niego bioswales mają za zadanie oczyszczanie i magazynowanie wody deszczowej.
https://www.asla.org/2019awards/639982-Hunters_Point_South_Waterfront_Park.html
Źródła i dodatkowe informacje:
https://www.maine.gov/dep/land/stormwater/stormwaterbmps/vol3/chapter6.pdf
https://www.nj.gov/dep/dwq/highway/pdf/NJ_SWBMP_9.5.pdf
https://www.water.wa.gov.au/__data/assets/pdf_file/0018/5355/84985.pdf
http://www.virginiadot.org/business/resources/LocDes/BMP_Design-Manual/Chapter_9_Infiltration_Basin.pdf
https://uslugiekosystemow.pl/wp-content/uploads/2017/07/05_niecki.pdf
https://mwik.bydgoszcz.pl/index.php/component/attachments/download/445